ก่อนอื่นต้องบอกท่านผู้อ่านก่อนว่า เนื้อหานี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติในหน้าที่ปกติของผู้เขียนแต่อย่างใด เป็นเพียงการนำเสนอแนวทางที่เคยเห็น ตีแผ่เรื่องที่เคยได้ฟัง และเสนอแนะทางออกที่สร้างสรรค์ให้กับคุณ(ครู) ผู้อ่านทุกท่านเท่านั้น
อย่างที่เราทราบกัน การพิจารณาความดีความชอบเพื่อเลื่อนขั้น มีขึ้นปีละสองครั้ง (พิจารณาช่วงเดือนกันยายน และช่วงเดือนมีนาคมของทุกปี) ขั้นปกติทุกคนได้เลื่อนอยู่แล้ว อันนี้ไม่มีปัญหา แต่ที่มักจะมีปัญหาคือ ขั้นพิเศษ และแต่ละครั้งก็มักจะตามด้วยความขุ่นข้องหมองใจกัน ของคนที่ได้ คนที่ไม่ได้ (คนที่ได้ประจำและคนที่ไม่เคยได้เมื่อถึงเวลาที่ควรจะต้องได้ หรือไม่ได้เลยมาหลายปีติดต่อกัน) รวมถึงคนที่พิจารณาว่า ให้ใครได้ (ซึ่งก็คือ ผอ. และ รอง ผอ. หรือคณะผู้พิจารณา) ก็มักจะรับผลกระทบไปเต็มๆ
คนที่ได้ก็สมหวัง คนที่คิดว่าจะได้ แต่ไม่ได้ก็ผิดหวัง และมักแสดงออกต่างๆ กันออกไป ปัญหามักตามมาจากคนที่ผิดหวัง เช่น โวยวาย บ่นน้อยใจ ลาออกจากงานพิเศษ ไม่ทำงาน โกรธคนที่ไม่ให้ ฯลฯ เยอะแยะมากมาย
เรื่องแบบนี้ถ้ามีการวางระบบดีๆ ว่าการจะได้ขั้นพิเศษ ต้องอะไร ยังไง ก็จะช่วยลดปัญหาลงไปได้เยอะครับ แต่ไม่ว่ายังไง เพราะคนที่จะได้มีน้อยมาก แต่คนที่ต้องการจะได้ก็มีมากกว่าอยู่ดี ปัญหาก็มีเหมือนเดิมล่ะ (ผู้เขียนเอง บางปีก็น้อยใจเหมือนกันนะ บางครั้งก็เสียใจที่มีชื่อได้รับการพิจารณานะ แต่เหตุผลที่จะไม่ให้ก็แบบว่า …. อิอิ ว่าจะไม่เกี่ยวกับเรื่องตัวเองแล้วเชียวน่ะ)
ทางออกของคนที่ไม่ได้ขั้นพิเศษ อยากได้ขั้นพิเศษ เห็นเขาทำแบบนี้ครับ
1. เอาแบบฮาร์ดคอร์ก็ โวยวายไปเลย แสดงออกให้ผู้เกี่ยวข้องได้ทราบว่า “ให้ข้าพเจ้าบ้าง” เห็นเขาทำมาแล้วได้ผลด้วยนะ … แต่ไม่เสมอไป อาจจะไม่ได้เลยก็ได้อีกนานนนนน
2. อยู่ฝ่ายเดียวกับนาย เอาใจนาย ช่วยนายทำงาน อย่างดีเลิศประเสริฐศรี ทั่วทั้งปฐพี ทำได้ทุกอย่าง เพื่อนายเท่านั้น … กรณีนี้ได้ชัวร์ อยู่ฝ่ายเดียวกัน ยังไงก็ได้ … อย่าเผลอไปอยู่ตรงข้ามนายเชียวนะ ระวังไม่ได้เกิด
3. ตั้งใจทำงานของตนเองต่อไป ก้มหน้าทำดีต่อไป วันหนึ่ง เทวดา จะเมตตา … รอนานหน่อยนะ ธรรมชาติของคน ใครไม่มีปัญหา (ไม่ให้ก็มักไม่มีปัญหา เป็นเด็กดี) สุดท้ายก็มักจะไม่ได้อะไรเหมือนกัลนะจ๊ะ
แนวทางสุดท้ายครับ ทำตามข้อสาม แต่ทำอย่างมีเป้าหมาย โดยล็อคเป้าหมายไปที่ การเลื่อนวิทยฐานะ อย่าได้ไปแคร์เม็ดเงินเล็กๆ น้อยๆ จากขั้นเงินเดือนพิเศษ (แต่ที่จริงแคร์บ้างก็ดี … ถึงเวลาหลายปี มีผลงาน แต่ยังไม่ได้ ก็จัดหนักสักดอกสองดอกก็ไม่ว่ากันครับ) มุ่งเอาเงินจากวิทยฐานะเลยครับ ทำ คศ.2 แล้วมุ่งต่อไป คศ.3-4-5 ไปเลย (ผลตอบแทนที่เป็นเม็ดเงินสูงกว่ามากๆ) ที่สำคัญเอาให้สุด เอาให้ได้เครื่องราชย์ “สายสะพาย” มาใส่ให้เป็นเกียรติยศแก่ตนเองไปเลย นี่คือแนวทางที่สร้างสรรค์ที่สุด สำหรับคุณครูคุณภาพทุกคนครับ
ปล. หากเพื่อนๆ มีวิธีการอย่างอื่น แนะนำกันได้นะครับ จะได้มีหลายๆ แนวทาง เพื่อรักษาสิทธิ์ที่พึงมีพึงได้ของตนเอง (ตามโอกาสอันสมควร) และที่จริงบทความนี้เขียนไว้ เผื่อว่า เมื่อผู้เขียนไปเป็น ผอ. โรงเรียน และต้องพิจารณาเรื่องนี้ ก็อยากให้คุณครูเข้าใจหัวอก ผอ.บ้าง (เม็ดเงินมีน้อย ใช้สอยประหยัด) น่ะจ๊ะ … อยากได้เงินเยอะ ทำวิทยฐานะเลยจ้า เดี๋ยว ผอ. แนะนำ >>
วิทยฐานะ คศ.2 คลิกเลย >> [วิทยฐานะ คศ.2]
วิทยฐานะ คศ.3 คลิกเลย >> [วิทยฐานะ คศ.3]
