ภาพเก่าเล่าอดีต : ส่วนหนึ่งของโปสเตอร์หาเสียงในตำแหน่ง เลขาธิการพรรคกระแสธรรม (พรรคการเมืองของนักศึกษา) เมื่อปลายปี พ.ศ. 2543 นักศึกษาชั้นปีที่ 3
18 ตุลาคม 2552 ผมอายุ 30 ปี และอยู่ในสังคมประเทศไทยที่กำลังมีความแตกแยกทางความคิดอย่างหนัก และไม่รู้ว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจะมีจุดจบอย่างไร หรือจะเป็นมหากาพย์การเมืองบทใหม่ ที่ต้องใช้เวลาอีกยาวนานในการเยียวยา เพื่อนำประเทศก้าวไปข้างหน้าอย่างยั่งยืน ผมยังเชื่อมั่นว่า เราจะผ่านวิกฤตการณ์ครั้งนี้ไปได้ และปัญหานี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้าทุกหัวใจไทยมีความภูมิใจและรักชาติไทยเป็นพื้นฐาน “ความรักชาติ” จึงเป็นสิ่งแรกที่ผมฝันให้เกิดขึ้นกับทุกคนไทย
ผมฝันเห็นประเทศ มีความสงบ เป็นปึกแผ่น เป็นหนึ่งเดียว ไม่มีดินแดนส่วนไหนที่ต้องสูญเสียอีก มีแต่ดินแดนแห่งความร่วมมือระหว่างชาติ ที่จะต้องเกิดขึ้นในรูปแบบสหภาพหรือประชาคมอาเซียนที่มีไทยเป็นผู้นำอย่างเข้มแข็ง
ผมฝันเห็นประเทศมีเสถียรภาพทางการเมือง คิดแตกต่าง แต่ไม่แตกแยก นักการเมืองมีคุณภาพ และทำงานเพื่อพี่น้องประชาชนไทยและคำนึงถึงผลประโยชน์ของประเทศไทยเป็นสำคัญ ทั้งนี้ภายใต้กติกาที่เป็นธรรม เป็นประชาธิปไตยและมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข
ผมฝันเห็นคนไทยทุกคน แข็งแรง มีสุขภาพดี ได้รับการดูแล เอาใจใส่และบริการทางการแพทย์ที่ดี มีคุณภาพ ราคาไม่แพงและอยู่ใกล้บ้าน ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ของแม่ ไปจนกระทั่งแก่ชราและเสียชีวิต
ผมฝันเห็นคนไทยทุกคน ได้รับโอกาสทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน และมีคุณภาพทางการศึกษาที่ดี เท่าเทียมทั่วถึงกัน ไม่ว่าจะจนหรือรวย อยู่ในเมืองหรือชนบทห่างไกล ที่สำคัญต้องเป็นการศึกษาที่มีความหมายและมีประโยชน์ที่จะนำไปใช้ประกอบอาชีพของตนเอง เรียนจบแล้วต้องเชี่ยวชาญและมีงานทำ
ผมฝันเห็นคนไทยทุกคน มีเงินในกระเป๋าเพิ่มขึ้น ผลผลิตหรือสินค้าในประเทศสามารถส่งไปขายยังต่างประเทศ ได้ราคาที่ดีและเป็นธรรม ประเทศมีฐานะทางเศรษฐกิจที่ดี มีการพัฒนาแบบก้าวกระโดดแต่อยู่บนพื้นฐานของความพอเพียงและยั่งยืน เปลี่ยนสถานะจากประเทศผู้กู้เป็นผู้ให้กู้
ผมฝันเห็นคนไทยทุกคน มีคุณภาพชีวิตที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ในสังคมแห่งการเรียนรู้ มีสวนสาธารณะสำหรับการพักผ่อนหย่อนใจ มีเทคโนโลยีที่ก้าวล้ำนำสมัย มีการคมนาคมขนส่งที่รวดเร็ว ปลอดภัย มีการชื่นชมและถ่ายทอดศิลปวัฒนธรรม ประเพณีที่ดีงามสู่ลูกหลาน ทุกคนปฏิบัติตามคุณธรรมของศาสนา มีการรวมกลุ่มกันทำประโยชน์แก่ชุมชนบ้านเกิดของตน เมื่อแก่ชรา มีรัฐบาลและลูกหลานคอยดูแล เมื่อตายไปแล้วลูกหลานทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ และรักใคร่กลมเกลียวกัน
ท้ายที่สุด ผมฝันเห็นประเทศไทย เป็นประเทศมหาอำนาจของโลก ทั้งทางการเมือง การศึกษา เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม การทหารและกิจการอวกาศ และมีบทบาทในเวทีโลกเหมือนประเทศมหาอำนาจทั้งหลาย ดังเช่น สหรัฐอเมริกา อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ หรือแม้แต่สิงคโปร์
ทั้งหมดนี้ คือ ความฝัน ที่ผมอยากให้เกิดขึ้นจริงบนแผ่นดินไทย ผมเชื่อว่าคนไทยทุกคนย่อมมีความคิดและความฝันคล้ายกับที่ผมฝัน และคงอยากจะเห็นฝันเหล่านี้เป็นจริงในช่วงที่ยังมีชีวิตอยู่ ผมเชื่อว่า สิ่งเหล่านี้จะเป็นจริงได้ ถ้าเรามีผู้นำประเทศที่เก่ง ดี มีคุณธรรม มีวิสัยทัศน์ มีรัฐบาลที่เข้มแข็ง มีนักการเมืองที่คิดและทำเพื่อคนไทยและประเทศไทยอย่างแท้จริงและทำอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเราทุกคนสามารถทำให้ฝันเหล่านี้เป็นจริงได้ และผมจะเป็นคนหนึ่ง ที่จะช่วยทำให้ฝันนี้เป็นจริงบนแผ่นดินไทย
นักกิจกรรม ทำมานานอย่างต่อเนื่อง บ่มเพาะจิตสาธารณะ เพื่อการศึกษา เพื่อประชาไทย
ในฐานะคนไทย เมื่อมีโอกาสต้องตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน อย่างน้อยก็บ้านเกิดของเรา โรงเรียนที่เราเคยเรียน หรือโรงเรียนที่เราปฏิบัติการสอน แม้เล็กน้อยก็ควรทำ กิจกรรมบางอย่างเราทำได้เพียงคนเดียว แต่กิจกรรมหลายอย่าง ต้องได้เพื่อนพ้องน้องและพี่อุ้มชูช่วยเหลือกัน ขอบคุณทุกโอกาสทุกการสนับสนุนจากทุกท่าน… ที่สำคัญประการหนึ่ง ผมไม่แน่ใจว่า กิจกรรมในลักษณะนี้ เริ่มขึ้นได้อย่างไร แต่ผมก็ทำมันมานานแล้ว ตั้งแต่เป็นนักเรียน นักศึกษาและเป็นข้าราชการ … ผมทำมาอย่างต่อเนื่องและจะยืนหยัดทำต่อไป … ขอขอบพระคุณทุกโอกาสทุกการสนับสนุนจากทุกท่านครับ
