เดิมเป็นหมู่บ้านที่มีป่าไม้และต้นยางขนาดใหญ่จำนวนมาก จึงทำให้มีสัตว์ทั้งที่เป็นอาหารและสัตว์ดุร้ายมากมาย ชาวบ้านจึงอพยพหนีออกมาอยู่ที่บ้านพราหมณ์ จากนั้นหมู่บ้านก็เหลืออยู่ 2-3 ครอบครัว แต่ต่อมาก็ได้กลับไปตั้งบ้านเรือนใหม่ เพิ่มจำนวนขึ้น และเรียกหมู่บ้านว่า “บ้านยางชุม” เพราะมีต้นยางเป็นจำนวนมาก
