ปี พ.ศ. 2432 มีราษฎรกลุ่มหนึ่งนำโดยหลวง พรม ได้พาลูกบ้านจำนวนหนึ่งหนีภัยธรรมชาติจากบ้านอีโต้ ตำบลเบิด อำเภอรัตนบุรี ไปตั้งบ้านเรือนอยู่กับญาติพี่น้องที่บ้านระเวียง ปีเดียวกันหลวงพรม เห็นว่าทางทิศตะวันออกของบ้านระเวียงเป็นทำเลที่เหมาะสมที่จะตั้งบ้านเรือนมากกว่า เพราะมีแหล่งน้ำที่จะทำการเกษตรและเลี้ยงสัตว์ จึงพาลูกหลานอพยพมาตั้งบ้านเรือน หลวงพรมเห็นว่าโนนที่ตั้งของหมู่บ้านเต็มไปด้วยป่าค้อ จึงได้ตั้งชื่อหมู่บ้านว่าบ้านค้อ และหนองน้ำที่อยู่ติดกับโนนบ้านนี้ให้ชื่อว่า หนองเจ้าพ่อพระยาจันทร์ ซึ่งเปรียบเสมือนสาย โลหิตที่หล่อเลี้ยงชาวบ้านค้อ สืบมาจนถึงปัจจุบัน
